Ruhun Şad Olsun Ata’m…

    Mustafa Kemal Atatürk’ün aramızdan ayrılışının 81. yılı bu sene. Bizlere düşen ise Atatürk sevgisini, devlete olan bağlılığını, ileri görüşlüğünü ve millet sevdasını her nesle aktarmaya çalışmak. Evlatlarımıza en güzel duyguları miras bırakmak. Vatan için çalışmayı öğütlemek ve çalışarak bunu göstermek. Bize çok zor şartlar altında miras bırakılan Cumhuriyet’e sadık kalmak.

    10 Kasım yaklaşırken çeşitli etkinlikler düzenleniyor. 10 Kasım günü ise 09.05’te acı siren çalıyor. Herkes ne yapması gerektiğini biliyor. Çünkü saygı ve sevgi bunu gerektiriyor. Çocuklara Ata’ya duyulan minnet duygusu aşılanıyor.

    Resim yarışmasında Atatürk’ün resmini çizmiş bir öğrenci gördüm geçen gün. Resim siyah-beyazken sadece Atatürk’ün gözlerini maviye boyamıştı. Merak edip sordum: “Resmin siyah-beyaz ama Atatürk’ün gözlerini neden maviye boyadın?” 4. Sınıf öğrencisinin verdiği cevapsa “ O mavi gözlere kıyamadım.” Oldu. Uzun süre düşündürdü bu cevap beni. O kadar hoş ve naif bir cevaptı ki… Belli ki içine işlemiş bir şeyler ya da farkında Ata sevgisinin. Olması gerektiği gibi. Kıymadan incitmeden sevmesini bilmeli ve daha önemlisi kimi sevmesi gerektiğine iyi karar vermeli.

    Kiminin gözünde yaş kimininse acı bir ifade var yüzünde. Ama herkes hissediyor bir şekilde derinde bir yerlerde. 10 Kasım günü bir kez daha yaşıyor millet o anı. En güzel hisler sanırım bunlar olsa gerek.

Ruhun Şad Olsun Ulu Önder Atatürk…